افسوس

باعث می شود قدرت فزاینده ی در دست عده ی معدود قرار گیرد وهر طوری که دلشان بخواهد بر سریر 

قدرت بتازند.بیت المال مردم را به دلخواه خود صرف وریخت وپاش کنند و ربودن مال وثروت ملی میدان مسابقه ا ی برای همین تعداد معدود  شود وبه همین خاطر در جامعه تزویر چاپلوسی وفقر وتنگدستی جهل  بروزکند وزمینه بزه کاری وعدم پایبندی به ارزشهای انسانی کم رنگ  گردد .وهمین قدر ت یک طرفه چون رقیبی را برای 

خود نمی بیند مسائل گوناگون  را به نفع خود پایه ریزی  کند .که همواره عده ی در مدحشان بسرایند ودعاگویشان باشند وعامه مردم همه چشم به دنبال آنان باشند وعوامل بوجود آمده را ناشی از اراده ی خدا بدانندوشکر کنند بر زنده بودنشان . و قتی مردم حامی آنان هستند غیور ودشمن شناسند اما اگر همین مردم 

گاهی لب به شکوه باز کردند .مزدور دشمنند. هر وقت میلیادرها تومان از ثروت ومال ملت بوسیله همین عده معدود یا عواملشان بارها به غارت می رود ونوش جان می شود فقط هر کدام توپ را به میدان دیگری پرت می کنند ومردم هم نظاره گرند ودر نهایت لوس می شود وبه ریش ملت هم می خندند.واین است نماینده خدا بر زمین بودن !!!!!! می شود در جامعه ی وقتی مردم مدح ما گفتند تبارک الله بگوییم وقتی فریاد حق طلبی کردند دشمنشان بخوانیم در جامعه اسلامی حتی به خواسته ونظر یک نفر هم باید توجه کرد و......