بگذار تا بگم از دلم

------------------------------------------------------- 

بیلن تا بوشم اَژ دردی گه دیرم 
رنگه چی زردَلی زَردی گه دیرم 

دِنون اَرسردِنوتا کی؟ دیه بسمه
غصه تینی بنوتا کی ؟دیه بسمه

جیرم تاوی سِخونم سی بی آخر!
لش اِ ژیر بار غصه لی بی آخر!

خیارِ ژیر وَلگِ نورَسی بیم
مگرقاتل قصی تاته کسی بیم

بِسلمونل! دیه آزادم نِمیلِن
ولاپیچک گِری شادم نِمیلِن

بیلن تا بوشم اَژ دردی گه دیرم
منه آیم عملکردی گه دیرم

عجب دورونِ وِیرونیکه دردا !
عجب روژِ پریشونیکه دردا !

«وفا» اِ صحنه بی هنجاره اِمرو
«محبت» جنسِ بی بازاره اِمرو

«دِرو» اما نُخِل دم هرکسی که
«تقلب» دارِ میوه زوی رسی که

«دوزی» شغلیکه سرمایه نِمیتی
جوازکسم و آرایه نِمیتی

«ریا» امّا «ریا» امّا مِه کشتی
«ریا» چی دوزخ امّا مِه بِرِشتی

«ریا» هاتَه شکار جمعِ اِخلاص
ودس خالی؟ نه! وَتیخِ دَم اَلماس

«ریا» هاتُ «صداقت» بی کفن مِرد
دِلِم وِه چاوِ ناهَلمونه دِخ کِرد

چه سَرسوز و طراوت بار بیمو
هَماری باخِ بی دیوار بیمو

چَنی چی سِنه گل بی کینه بیمو
چَنی چی کِشتِ دویراِسوینه بیمو

«ریا» امّا یِهات اِ طورِ صومی
«ریا» امّا نه چی آفات شومی

«ریا» واسوره پاییزی گه بی گال
سُزونی حرمت هستی و تیتال

بیلن تا بوشم اَژدردی گه دیرم
هناسی هر مِدُم سردی گه دیرم

بِسَلمونی و پینه تویل دیاره
پیا داری و بافه سویل دیاره

کِلاوکج نایین َ ماشین و ماله
مقام و منزلت وَ گاله گاله

صفای دین و حرفِ دل پشیزی
کسی دُنیا ناآشتی بی هماله

زَمونی بی گه آبادی نشین بیم
مه سر چوپی هزارو نازنین بیم

تموم آسمو بی اُورو دوی بی
گپ اِدنگ شاقه شاق کوگ و تُوی بی

دُهِل و دنگ سازم تافه رو بی
دَواتم بی و بیتم چِل سِرو بی

دیه دیتو خو جِوونی ژلمَژا چی
وِهاری هات و بی پاییزه وا چی

دیه دیتو خو هُماری سینه فرهاد
وَ وَر قیقاچ شیرین بی وفا چی

بیلن تا خو وِژِم تنیا بِگیرم
بِکَن خلوَت گه بی پروا بگیرم

تینی پِر بُغضه دل آماده بونگه
بیلن تا و دنگِ آزا بگیرم

بیلن تا چی کُته اُورِ وهاری
بنالم اسکه سر تا پا بگیرم

بوارم اَسرِ پَل پَل چی هَلونه
روارو بی کس و تنیا بگیرم

بیلن تاگه بنیشمَرشاخ «گرین»
وَروی خلقِ خدا یه جا بگیرم

زنی و زندگونی کُل بِهِل کم
سرِ بی شونه چی دایا بگیرم

وسویک مالم اِ داخ غم یار
کز و کورم برا بیلا بگیرم

غمم سنگینه شوگارم دِریژه
رِیم باریکه پِرکیوارَ لیژه

شو ظلماته چیم، چیم کس نِمُینی
جَرِ ظوره پریشو مس نِمُینی

چه مال بی دری دیری دلِ مه
چیمِ پیوس تری دیری دِلِمه

هر اِیواره گه دردل کل گرونن
عجب حال شری دیری دلِ مه